اختیاردار

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِختیار/دار/

صفت

اختیاردار

1. دارنده اختیار؛ صاحب آزادی عمل.

   اختیاردار همه املاک او، پسرش است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن