اخرس

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَخرَس/

صفت

اخرس (قدیم)‎

1. لال، گنگ، بی‌زبان.

   جماعتی اخرسان را ... در آن کِشتی نشانده باشند. «ناصرخسرو»

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن/ فرهنگ لغت معین