ناصرخسرو

فارسی

تمبر یادبود ناصرخسرو

ریشه‌ لغت

• فارسی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ ناصرخسرو دارد

آوایش

• /ناصِر/خُسرو/

اسم مرکب

ناصرخسرو

1. ناصرخسرو ممکن است تصحیف شده ناصر خوش‌رِو بوده باشد؛ یعنی کسی که در راه رفتن می‌خرامد.
2. نام یکی از شاعران بزرگ فارسی‌، فیلسوف، حکیم و جهانگرد ایرانی. ۴۸۱ تا ۳۹۴ هجری قمری.