اخم آلود

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَخم/آلود/

صفت مفعولی

اخم‌آلود

1. درهم‌ رفته. اخمو، اخمالو.

قید

1. با اخم، ترش‌رویی.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن