ادباری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِدباری/

صفت نسبی

ادباری

1. منسوب به ادبار.

   در میکدهٔ ادباری ... یک گیلاس ویسکی باسواد می‌نوشد. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن