ادبار

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /اِدْبار/

اسم مصدر

ادبار

1. بدبختی، سیه‌روزی. چرک و کثافت.
2. پشت کردن، پشت به دشمن کردن و گریختن.

واژه‌های مشتق شده

• ادباری، ادبارآمیز

---

ترجمه
انگلیسی: adversity

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین