اذکیا

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَذکیا/

اسم مرکب

اذکیا (قدیم)‎

1. هوشمندان.

   نبینی آنکه ساختند از اتم/ تمام‌تر سلیحی اذکیای او؟ «ملک‌الشعرای بهار»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن