فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /اَرابه/ران/

ارابه‌ران

  1. راننده ارابه.
  2. حوزه: [نجوم]: صورتی فلکی در آسمان شمالی (northern sky) بین دو صورت فلکی دوپیکر و برساوش. ممسک آلمان.



ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن

«ارابه‏ران» هم‌ارزِ «Auriga, Aur, Charioteer»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴