ارادتمندانه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِراتمندانه/

صفت

ارادتمندانه

1. همراه با اخلاص و صمیمیت. ارادتمندی.

   ارادتمندانه سلام کرد. «سیاق معیشت»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن