ارایک

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَرایِک/

اسم

ارایک (قدیم)‎

1. تخت‌ها؛ بویژه تخت‌های پادشاهی. جمع اریکه.
2. او را به قصرها ... می‌بَرَند و بر ارایک به پادشاهی جاوید می‌نشانند. «سیدقطب»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین