ارباعا

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَرباعاً/

قید

ارباعاً (قدیم)‎

1. به نسبت یک چهارم. یک‌چهارم یک‌چهارم.

   در جایی به نوبه ارباعاً خالی کنند. «علامه شوشتری»

کهن‌واژه

1. ارباعاً ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اَر - با - عن قابل تجزیه باشد؛ که منظور از «عن» پیاده شدن از مَرکب است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس