فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • ترکی

آوایش

ویرایش
  • /اُرتوک/

ارتوک (قدیم)

  1. پوشش و جل اسب. اُرتیک.
    سیصدوهشتادوچهار تیر شده بود بر ... اُرتوک اسب، بند گردیده بود. «عالم آرای صفوی»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن