ارتیک

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /اَرتیک/

اسم‌خاص

اَرتیک (نام‌باستانی)‎

1. از پادشاهان ماد به قول کتسیاس ولی اغلب محققان اذعان می‌دارند بی‌پایه است.

اسم

اُرتیک

1. در زبان بهاری به معنی بغچه لحاف، تشک و مجموع رختخواب که بعد از خواب باید جمع شوند. پوشنده، پوشش. ارتوک.

---

ترجمه
انگلیسی: artukas

منابع

• فرهنگ شمس/ تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6