ارثماطیقی

فارسی

ریشه لغت

• یونانی

آوایش

• /ارثماطیقی/

اسم مرکب

ارثماطیقی (ریاضی)‎

1. دانش اعداد، فن محاسبه. علم حساب نظم. ارتماطیقی.

منابع

• فرهنگ لغت معین