ارده‌ای

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَردهِ‌ای/

صفت نسبی

ارده‌ای

1. منسوب به ارده؛ مانند ارده، برنگ ارده، قهوه‌ای روشن.

   رنگ پالتو خاکستری است، اما از چرک ارده‌ای شده است. «احمد محمود»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن