ارس

فارسی

(اَ)

ریشه‌شناسی ١

• پهلوی

اسم

1. اشک، آب چشم.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(اُ)

ریشه‌شناسی ٢

از گویشی شمالی احتمالاً طبری، نهایتاً از فارسی میانه aburs، مقایسه شود با برس.

اسم

1. نام چند گونه سرو کوهی جزو تیرة ناژویان که در اغلب نقاط استپی و خاتمة جنگل‌های مرطوب پراکنده‌اند، ارسا، برس.

منابع

• فرهنگ لغت معین

انگلیسی

juniper