استرخاء

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. سست شدن، نرم گشتن، فروهشتن.

(اِم

صفت

1. سستی، فروهشتگی.

منابع

• فرهنگ لغت معین