استمساک

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. چنگ در زدن، تمسک جستن.

(اِم

صفت

1. تمسک، اعتصام.

منابع

• فرهنگ لغت معین