استیقاظ

(اِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. بیدار بودن. هوشیار شدن.

(اِم

صفت

1. بیداری، هوشیا

ریشه

منابع

• فرهنگ لغت معین