اسقاط

(اِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. افکندن، انداختن.
2. حذف کردن، از قلم انداختن.

(اِم

صفت

1. فرسودگی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(اَ)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. جِ سقط ؛ کالاهای بد، دور انداختنی‌ها.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

salvager

• jalopy