اسهاب

(اِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. از اندازه گذشتن.
2. سخن را دراز گردانیدن.

(اِم

صفت

1. پُرگویی، اطناب.
2. واگذاشتن چهارپایان سوا

ریشه

1. بسیار بخشش کردن.
2. شیر مکیدن بزغاله از مادر.

منابع

• فرهنگ لغت معین