اشتقاق

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. شکافتن، نیمة چیز ی را گرفتن.
2. بیرون آوردن کلمه‌ای از کلمة دیگر که در لفظ و معنی بین کلمه اصلی و کلمه دوم مناسبتی وجود داشته باشد.

جمع

1. اشتقاقات.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

pedigree

• derivation
• derivable
• back formation
• onomastics
• etymology
• paronymous
• etymologize
• acrology
• eponymy
• linguistics