اشعب

(اَ عَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. قوچی که میان دو شاخ آن فراخ باشد، حیوان شاخداری که وسط دو شاخش فاصله باشد.
2. کسی که میان دو شانه اش فراخ باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین