الباس

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• الماس

ریشه‌شناسی

• فارسی

آوایش

• /اَل/باس/

اسم مرکب

الباس

1. مترادف دست گذاشتن روی چیزی یا نشان کردن در زبان فارسی، هنگامی صرف می‌شود که بخواهند آن شئ یا جنس مرغوب را از دست ندهند.

   اَلباس اگر به صورت اِلباس تعبیر گردد به معنی ایل جواهر نشان است که ملکه‌های روم و یونان باستان مزیین بودند بنابر این آنها توسط رجال صاحب قدرت نشان می‌شدند.

منابع

• شاهنامه