التقاط
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
آوایش ویرایش
- /اِلتِقاط/
اسم مصدر ویرایش
التقاط
- (قدیم): اقتباس از نوشته یا مطلبی. التقاط کردن.
- مضمون و مطلبی را از جایی گرفتن. برگرفتن، برچیدن.
کهن واژه ویرایش
- التقاط ممکن است در زبان معیار باستان به سه بخش اِل - تِق - آط قابل تجزیه باشد؛ و به معنی ایل تیغ انداز یا شمشیرزن بوده است. شاید هم تیرانداز.
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس