فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • عربی

آوایش ویرایش

  • /اِلحاد/

  اسم مصدر ویرایش

الحاد

  1. از دین برگشتن، انکار خداوند کردن، به خدا و پیغمبر بی‌اعتقاد شدن.

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن

زبان دیگر ویرایش

  • زبان معیار باستان

آوایش ویرایش

  • /اِل/حادِ/

  ویرایش

الحادِ

  1. ایل موصوف به دائمی بودن صفت مفعولی.
    الحادِ ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش ائل - حادِ قابل تجزیه باشد و مفهوم کلی جماعت مفعول را تداعی می‌نموده است.