الکل سفید

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَلکل/سِفید/

اسم مرکب

الکل‌سفید (شیمی)‎

1. الکل بیرنگ و خوراکی که در پزشکی و صنعت مصرف دارد و عامل مست کننده در مشروبات الکلی است. اتانول.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن