الیزه

فارسی

ریشه شناسی

• پهلوی

آوایش

• [ائل/ایزه]

اسم مرکب

الیزه

1. رده پای ایل، نشان یا اثر عبور قبایل صحراگرد.

   ائل تلفظ قدیمی همان ایل و تبار است و مفهوم دو جانبه دارد، نخست طایفه و دودمان است اما جنبه دیگر ایلات و عشایر را تداعی معنا می‌نماید.

2. کاخ الیزه فرانسه.