ایل

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• ئیل، ائل

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /اِیل/

اسم

ایل

1. گروهی از مردم هم نژاد، که فرهنگ و اقتصاد مشترک دارند و معمولا به صورت چادرنشینی زندگی میکنند. مفردِ ایلات.
2. (ترکی): گاه‌شماری به معنی سال، یکسال. قبیله.
3. (عربی): طایفه، قبیله.

صفت

1. دوست، یار، همراه.
2. رام، مطیع.

واژه‌های مشتق شده

• ایلا، ایلام، ایلات، ایلاج، ایلچی، ایلخی، ایل‌بگ، ایل‌بیگ، ایلجاری، ایلخان، ایل و تبار، ایل و الوس،

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:tribe
• tribalism

• horde
• bethel

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ واژه‌های اوستا