ایلام

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی
• واژه ( ایل ) (ایلام )واژه ای ایرانی است که از واژه ( ایر، ایرمان ) در زبانِ پارسی میانه - پهلوی برگرفته شده است، هرچند که این واژه ریشه یِ اوستایی نیز دارد. دگرگونیِ آواییِ ( ر/ل ) در زبانهایِ ایرانی و هندواروپایی رواگمند ( رایج ) بوده است ( ایر/ایل ) ، ( ایرمان/ایلمان ) . ( ایر ) در زبانِ پارسی میانه - پهلوی به چمِ ( نژاده، اصیل زاده، یَل ) و ( ایرمان ) به چمِ ( دوست، یار ) بوده است؛ چنانکه در رویه هایِ 30، 31 و 232 آمده است پیوستِ دیدگاهِ پیشین: در زبانِ اوستایی ( ایرا ) به چمِ ( گروه، دسته، ارتش، تیپ ) بوده است. در رویه یِ 260 از نبیگِ ( فرهنگِ واژه های اوستا ) آمده است

مصدر متعدی

ایلام

1. به درد آوردن، دردمند کردن
2. به درد آوردن، به رنج افکندن

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ واژه های اوستا

اسم خاص

ایلام

1. نام استان و شهری است در غرب ایران و هم مرز با عراق . مردم این استان به زبان های کردی و لری صحبت می کنند.

برگردان‌ها

ایلام

انگلیسی: ilam

منابع

• فرهنگ لغت معین