امیری

(~.)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(ح

اسم مصدر

1. امیر بودن، امارت، حکمرانی.
2. سرداری، سالا

ریشه

1. سروری، بزرگی.

(ص نسب.)

1. منسوب به امیر.

اسم

1. آهنگی که بدان دوبیتی‌های امیر پازاواری مازندرانی را خوانند.

اسم

1. نوعی ترمه که به دستور میرزا تقی خان امیرکبیر می‌بافتند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

palating

• subinfeudate