انحصارطلب

(~. طَ لَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. آن که می‌خواهد امتیازها و امکانات موجود را به تنهایی در اختیار داشته باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین