اهرمن

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آهرمن

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ اهرمن دارد

آوایش

• /اَهرِمن/

اسم

اهرمن

1. در فرهنگ ایران قدیم، نیروی پدیدآورنده بدی‌ها که سرانجام شکست می‌خورد.

   شکل درست و باستانی این اصطلاح از میان سه عنوان اهرمن، اهریمن یا آهرمن روشن نیست ولی به نظر می‌رسد در ابتدا مقصود خواهر جنس و حسود برای برادر بوده‌است‌.

ریشه شناسی۲

1. نک اهریمن.
2. اهریمن، آهرمن، آهرمنا. به چم (معنا).
3. شیطان، راهنمای بدی، نما و مظهر شر و فساد و تاریکس و پلیدی و عامل ابلیس.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8