اِذ

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /اِذ/

اسم

اِذ

1. مترادف خود در زبان فارسی، که گاهی خود ستایشگر هم معنی می‌دهد.

   اِذِم دیدِم!

   خودم گفتم!

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن