باجه

فارسی

ریشه باجه

• پهلوی

آوایش

• /باجهِ/

اسم

باجه

1. بخش کوچکی از یک اداره، یا اتاقکی که به کاری اختصاص یافته، یا در آن خدمات ویژه‌ای را انجام می‌دهند، گیشه.
2. جایگاه مخصوص فروش بلیط، و یا دادن پول در بانک و پاکت‌های سفارشی در پست خانه و غیره.
3. دریچه، روزنه بزرگ.

اسم

1. (باجِه): منسوب به باج؛ وسیله باج‌خواهی کسی یا کسانی شدن، خواهر.
2. (باجهَ): سوراخ، بویژه سوراخ ایجاد شده طبیعی یا ساختگی روی دیوار.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
انگلیسی: hole ایتالیایی: sportello انگلیسی: counter box office intertoll trunk

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن