بادبادک‌باز

فارسی

ریشه شناسی

• فارسی

آوایش

• [بادبادک/باز]

اسم مرکب

بادبادک‌ باز

1. بادبادک + باز.
2. کسی که با بادبادک بازی می‌کند یا آن را به پرواز در‌می‌آورد.

صفت

1. بادبادک + باز‌.
2. کسی که با بادبادک بازی می‌کند.