فارسی

ویرایش
  1. بادپِیْچ :(badpeych) در گویش گنابادی یعنی تاب، نوسان و حرکت روی طنابی که دو سرش به جایی بسته شده و با زمین فاصله دارد.
  2. ترک‌هایی که جهت قرار گرفتن باد در تاق ایجاد می‌گردد.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین