بادگشت

فارسی

حوزه: [حمل‏ونقل هوایی]

گرایش هواگَرد به قرار گرفتن در مقابل باد در هنگام حرکت بر روی زمین.

منابع

«بادگشت» هم‌ارزِ «weathervane, weathercocking/ weathercock»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶