باره‌بربری

فارسی

ریشه‌شناسی

• شاهنامه

آوایش

• /بارهٔ/بَربَری/

اسم مرکب

باره‌بربری

1. نوعی اسب که ظاهراً نامرغوب و لاغر بوده، و نزد دیگر اقوام و قبایل دوران باستان شهره. شاید اسب ترکی.

   چه کرد این چمان باره بربری/ چه بایست کردن بدین لاغری «فردوسی»

منابع

• شاهنامه