فارسی

ویرایش

گونه‌های دیگر نوشتاری

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • عربی

آوایش

ویرایش
  • /باطِن/

باطِن (باطنی)

  1. درون ناپیدای هر چیز.ذهن و ضمیر (انسان). از نام‌های خداوند. حقیقت .اصل هر چیز. مفردِ بواطن.

  کهن واژه

ویرایش
  1. باطن ممکن است در زبان معیار باستان به صورت با - طَن قابل تجزیه باشد و به معنی فرو رفتن خار در دست یا پا و مانند آن بوده است.



ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس