باور
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- /با/وَر/
اسم
ویرایش
باور
- یقین، اعتقاد. پذیرفتن سخن.
- باور ممکن است از دو کلمه خالص با - وَر شکل گرفته باشد و به زبان معیار باستان مرز و محدوده ای است که زیستگاه قوم یا قبیله‌ای بنام با بوده است.
واژه‌های مشتق شده ویرایش
––––
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین