بدسگال

فارسی

ریشه‌شناسی

• شاهنامه

آوایش

• /بَد/سِگال/

صفت فاعلی

بدسگال

1. بداندیش، بدخواه.

   به رشک اندر آمد آهرمن بدسگال/ همی رای زد تا ببالید بال «فردوسی»

مترادف‌ها

• سگال، سگالش، سگالیدن

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: vicious mischievous

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه