بدگهر

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /بَد/گُهر/

صفت

بدگهر

1. متشکل از دو کلمه بد - گهر که به معنی بد گوهر یا بد ذات است.

   چنان بدگهر شوخ فرزند او/ بگشت از ره داد و پیوند او «شاهنامه»

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: baseborn

منابع

• شاهنامه