بدیهی

(بَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(ص نسب.)

1. روشن، آشکار.
2. آن چه که عقل برای پذیرفتنش نیاز به استدلال ندارد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

truistic

• self explanatory
• self explaining
• self evident
• prima facie
• obvious
• natural
• matter of course
• inevitable
• immediacy
• evident
• axiomatic
• trivial
• pragmatism
• postulation
• postulate