برء

(بُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. به شدن، نیک شدن، شفا یافتن از مرض.

(اِ مصِ.)

1. بهی، بهبود.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(بَ)

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. خلق کردن، آفریدن، از عدم به وجود آوردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین