برائت

(بَ ئَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. براءة

مصدر لازم

1. پاک شدن از عیب و تهمت، تبرئه شدن.
2. خلاص شدن از قرض و دین، رها شدن.

اسم

1. اجازه.
2. حواله.

(اِم

صفت

1. رهایی، خلاصی.
2. بیزاری، دو

ریشه

1. پاکی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

quittance

• quietus
• purgation
• innocence
• exculpation
• compurgation
• acquittance
• absolution
• acquittal
• acquit