برادر

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /بَرادَر/

اسم

برادر

1. پسر یا مردی که با شخصی دیگر از طرف پدر و مادر (یا یکی از آن دو) مشترک باشد..

   کسی کاو برادر فروشد به خاک/ سزد گر نخوانندش از آب پاک «فردوسی»

واژه‌های مشتق شده

• برادر تنی، برادر ناتنی، برادر رضاعی، برادر اعیانی، برادر دینی، برادر وطنی، برادر کشی، برادر خانم، برادر شوهر

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلمانی: Bruder ^de
• ارمنی: եղբայր ،ախպեր
• اسپانیایی: hermano ^es
• اسلواکیایی: brat ^sk
• انگلیسی: brother ^en
• ایتالیایی: fratello ^it
• کوردی:Bra
• پرتغالی: irmão ^pt
• تاجیکی: бародар
• ترکی استانبولی: erkek kardeş ^tr، birader ^tr
• چکی: bratr ^cs
• روسی: брат ^ru

• عبری: אח (akh)
• فرانسوی: frère ^fr
• هلندی: broer ^nl ،(رسمی)

broeder ^nl

• یونانی: αδελφός ^el، αδερφός ^el
• ایتالیایی: fratello
• انگلیسی: brother
• billy
• sister in law
• nephew
• half brother
• fratricide

• fraternal
• brother in law
• blood brother
• bigbrother
• sibling
• sib
• fra
• aaron
• niece
• thyestes
• levirate
• grandniece
• grandnephew
• nepotism
• romulus

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه