برج

(بُ)ìq

فارسی

بَرْج :(barj) در گویش تونی و گویش گنابادی یعنی مقایسه ، سنجیدن ، اندازه گیری

ریشه‌شناسی

واژه ( بُرج ) واژه ای پارسی است؛کارواژه یِ آن نیز ( برز/برزیدن/برزاندن ( برزینیدن ) ) ( با دگرگونیِ آواییِ ز/ج ) می باشد. در زبان آلمانی نیز واژه ( Burg ) به چمِ ( برج، بارو، دژ ) و واژه ( Berg ) به چمِ ( کوه ) می باشد که هر دو با واژگان پارسیِ نامبرده در بالا همریشه می باشند.

چنانکه در رویه هایِ 208، 137 از نبیگِ ( فرهنگنامه کوچک پهلوی ) نوشته یِ ( دیوید مک کنزی ) آمده است:

( زبان پهلوی )

(borj)این واژه در اوستایی بَرِز barez و در پهلوی بُرز borz بوده (بالا، بلند، مرتفع) و در پارسی دری برج خوانده و نوشته شده است؛ زیرا در زبان پارسی «ج» می تواند جایگزین «ز» شود پس این واژه پارسی است.

اسم

جای بلندی که برای نگهبانی عمارت و قلعه درست کنند.
قلعه، دژ.
هر یک از دوازده برج منطقةالبروج که خورشید هر ماه در یکی از آن‌ها قرار می‌گیرد:
حَمَل (فروردین)
ثور (اردیبهشت)
جوزا (خرداد)
سرطان (تیر)
اسد (مرداد)
سنبله (شهریور)
میزان (مهر)
عقرب (آبان)
قوس (آذر)
جدی (دی)
دَلْو (بهمن)
حوت (اسفند)

جمع

بروج، ابرا

جمع

منابع

فرهنگ لغت معین

(بَ)

اسم

کنایه از: هزینه‌های بی مورد و بی جا.

منابع

فرهنگ لغت معین

عربی

تلفظ

برج /بُرج/

اسم

سازه‌ای بلند برای اسکان یا دفاع
ستون

مترادف‌ها

برگردان‌ها

انگليسی:tower,column,peel

ایتالیایی

اسم

torre

انگلیسی: tower