برره

(بَ رَ رَ یا رِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. بررة ؛

جمع

1. بار؛ نیکوکاران، صالحان.

منابع

• فرهنگ لغت معین

ريشه‌شناسى

در گویش بیرجندی قدیم از این وازه برای زورگیری استفاده میشده است.

اسم

1. برره

1. حکم زوری و خلاف انصاف