برست

فارسی

ریشه‌شناسی

• شاهنامه

آوایش

• /به/رُست/

اسم مرکب

برست

1. روئیدن و جوانه زدن گیاه، جوانه زد.

   مگر کان درختی کزین کین برُست/ به آب دو دیده توانیم شُست «فردوسی»

منابع

• شاهنامه